Aşk, unutulmuş bir sanat gibi, ağırbaşlı bir çileyle öğreniliyor şimdi.
Başım önde bu aralar.. Suçlu olduğumdan değil ! görülmeye değer hiçbirşey kalmadığından.
Bazen aşk gider. Ve sen yıllardır içinde yaşadığın yürekten, valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın. !
Ben, yine de vazgeçmedim seni sevmekten. Eskisi gibi değil ama. Biraz buruk, biraz küs, biraz sitemkâr seviyorum artık seni... Dudaklarımı ısırıyorum artık adın geçince. Kavga falan çıkarıyorum. Eskisi gibi sakin değilim ama olsun.
Biliyorum, konuşucak birşeyimiz yok ama yinede gözlerini al gel elindeki yarayı,... Suskunluğunu, acemiliğini beni biri severse inanmam seni biri severse utanırsın bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa gel biliyorum konuşucak bir şeyimiz yok ama ı.
Bir insan hiçbir şeydir, ancak hiçbir şey de bir insan değildir.
Birini derinden koklamak, eski bir sevgiliye teslim olmaktır.
Boş yere arama mutluluğu, arαdığın yerde olmαyαcαk. Buluncα ise tαdını çıkαr, çünkü hep sende kαlmαyαcαk.
Bütün felsefe kitapları ‘kendin olma’yı telkin eder. Ancak aydının trajedisi tam da bu noktada her an biraz daha yabancılaştığının farkına varmaktır.
Eski bir kadınsın sen, aşkı öğretmek için tekrar tekrar dirilen.
Geriye dönüp sığınacak bir kendim kalmadı.
Gözlerimde hiç görmediğim bir yaşam sevinci, kim o? de yeter, kimsen olmaya geldim.
Herkesin diline dolanmış mutlu bitmeli aşklar diye. Aşk'ı dilinize doladınız madem, peki bitmeli niye?
İnsan bir an geçmişe yenik düşmeye görsün, kırılgansa en dibe kadar gider ve kimse korumaz, tutmaz onu, o düştüğü yerde.
İnsan sevince, uçurum kenarında dolaşıyor. Ama büyük yaşıyor sevgili.
İyi kalpli günahkarları aydınlatan bir gece lambası gibisin.. Kendi yangınına aşık.
Kendim deyince aklıma o sahipsiz sızı geliyor. Kendim deyince, sen artık yaşama, sen artık duygularını yitirdin,< bir daha hiçbir zaman eskisi gibi sevemeyeceksin, diyen o ses geliyor aklıma.
Kendin olmak, başkalarına ait zamanlarda, sürüklenmemek için odandan dışarıya çıkmaman gerekir. Çıktığın andan itibaren sen yoksundur artık.
Kırk yılda bir gibisin. Öyle eksik öyle hazin öyle paramparça.
Kimi sevsem hiç olmadığı kadar yalnızlaşırdı... Kimi sevsem bütün o yanlış hayatım gizlendiği yerden çıkıp gelirdi... Kimi anlamaya çalışsam hayatımın boşluğu çarpardı yüzüme... Kime elimi uzatsam o unutulmuş ömrümle karşılaşırdım.
Bu site tüm dünyada etki yaratmış sözleri aramanızı sağlayan bir arama motorudur. Sitemizde 75.000'den fazla sayıda söz bulunmaktadır. Beğendiğiniz sözleri saklayabilir ve sevdiklerinizle paylaşabilirsiniz.