İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.
İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.
Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti.
Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından.
Ne çıkar siz bizi anlamasanız da.
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka.
Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki durusun. Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.
Nedensiz bir çocuk ağlaması bile çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.
Oysa allαh sevdiğine kαvuştursun. Diyen hiç bir dilenciyi boş geçmemiştim ben.
Öyle bi çık ki karşıma her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi'' hissedeyim seni.
Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey.
Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse.
Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.
Sormayın artık her gün 'nasılsın' diye.. ! nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok.. ! kime ne ?
Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? bir papatya yaprağı daha. Ve mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa.
Bu site tüm dünyada etki yaratmış sözleri aramanızı sağlayan bir arama motorudur. Sitemizde 75.000'den fazla sayıda söz bulunmaktadır. Beğendiğiniz sözleri saklayabilir ve sevdiklerinizle paylaşabilirsiniz.